Karşıdan gelirken gözleri parlar,
Kucağa alınca yüzleri parlar,
Yabancı olsada sevgiye zorlar,
Nekadar tatlı ve şirin çocuklar.
Müziği duyunca kalkıp oynuyor,
Öptükce insanın canı kaynıyor,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Yüreğinize gönlünüze sağlık efendim çocuklarımız evlerimizin yegane çiçekleri.Güneşimiz ayımız vede geleceğimiz çocuklar bazende onlar gibi olmak isteriz ya ne yalan söyleyelim.Onlar gibi neşeli oyunlarda olmayı kırlarda koşmayı vb.istemiyormuyuz sanki.Allah onların hiç bir zaman acılarını göstermesin.Kimse onlara eza cefa ve şiddet uygulmasın vede hor görmesinler.Mevlam görelim neyler neylerse güzel eyler.
Allaha emanet olunuz saygılarımla ümüt güngör
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta