Bırak yakamı bırak ruhumu yakan ahenk;
Başladı, öz nefsimle, beklediğim şanlı cenk (!)
Bir ölüm ki sormayın ölümsüzlüğüme denk,
Ne cismimi gören var ne de sesimi duyan...
Böyledir ta ezelden, varlığımızdaki sır
Hakikat ilminde bir saat, gün, ay ve asır...
Nefsinin kafesinde uykuya dalan esir;
Vakit çok geç olmadan uyan artık gel uyan!
Şûh hayaller ötesi karanlık yoldur zahir
Ağlamak da vardır ya, gülendir gerçek mahir.
Ey geceyi gündüze eş tutan gafil şair!
Doğacak elbet güneş; birazcık daha dayan.
Kayıt Tarihi : 22.1.2006 21:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Allah razı olsun üstadım...
Doğacak elbet güneş; birazcık daha dayan.
Ben kendime söylenmiş olarak bunu aldım Köksal. Yazan da bu muhasebeyi yapmadan yazmayacağına göre.....
Eyvallah güzel ve anlamı şiire giydiren kalem..
Tebriklerimle
TÜM YORUMLAR (2)