İstediğin oldu işte ayrıldık.
Yaşadıklarımızın ardından baka kaldık.
Şimdi..,
Sen başka yerde, ben İstanbul'da.
Düşün, incele..,
Neden böyleyiz diye irdele.
İncir çekirdeğini doldurmayan,
kısa zaman sonra hatırlanmayan
eften püften, sudan nedenlerle
kaçıncı kez ayrılıp barıştığımız,
birbirimize doyamadan yeniden darıldığımız..,
Bu birlikteliği sorgula,
adaletle yargıla.
Suçlu ben olsam da, olmasam da..
Duysan da duymasan da..,
Pişmanlığım, özürlerim benden sana.
Affını beklediğim zamanı,
gecikmesiyle yaşattığın hüznü, hazanı..,
Merhamete gel bitir.
Sonrası ister öğüt, ister ihtar, ister tekdir..
İster yüz yüze, ister uzaktan bildir.
Birbirimize vereceğimiz,
bir şans, son fırsat..,
Belki ömür boyu sevineceğimiz
günlerin başlangıcı olacak.
Yoksa..,
geciktikçe,
hem senin hem benim ruhumuz solacak.
Her şey acı veren,
alışamayacağımız,
tad alamayacağımız,
buruk bir ekşilik damağımızda..
Ne kadar yutkunsak,
ne kadar hoş aromalar yutsak
dilimizde dudağımızda.
Yer eden, hücrelere işleyen..,
Ayrılığın kekremsi lezzeti..,
Bir nebze uzaklaşmayacak.
Kayıt Tarihi : 24.4.2021 21:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Enver Ertürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/04/24/s-hep-yarim-kaldik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!