sen baktıkça gözlerim nemleniyor
umutların çiçek açtığı bir yerde.
gelip geçiyor zaman bil ki gönül
sitemli ve kederli.
bir umut bazen herkese gerekli
sende bunu anlamışsın çoğu kez
yazılan çok yaşanmışlıklar insanı
kamil eder şu fani dünyada
kim acıları yaşamadı ki
anlatsam ne faydası var
gözlerini kapat hatırla beni
acılarla sırlanmış yüreğimin
derinliklerinde ne acılara sahibim
sessiz derin ve hükümsüz
onlar sevgilerle bakmaya alışmış
gönüllerde güzel bir umut
yanmış yüreklerde tevekkül
onların kökleri öyle derin ki
azminden bin yürek fışkırır
sofrası acılarda tek kişilik
sevapta geniş bereketli bir sofra
günahı bile doyuracak kadar geniş
baktığın bir pencerede
beni hatırladın mı?
ey sevda.!
Kayıt Tarihi : 20.12.2018 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!