Sabahtan korkmayan geceye /
bir şey
diyenler
var
bir
şey
duymuyorum
ona sordum
dedi ki;
ne efendisi var
ne kölesi
bildiği bir iç’i
sen
diyorsun ki;
şey diyorum
can çekiyorum
bense; sigara
şey
diyenler
var
duymuyorum
yüreğim elimde
almadın soğudu
bu yüzden hastayım
titremelere düştüm
dönemiyorum yatağımda
yanarken insan
nasıl üşür
onu da anlatırım sonra
fırlasam
menzilim deniz
aklımda
şey
diyorsun
ya
donma
falan
ya
da
kopma
avucunun içinde değil
du
dağım
da
dünya yalan
türkülerini
bağır
dı
ğım
kokuna dayadığım bıyığım
karanlıkta görüyorum
öylesi
utan
kaçım
şey
diyenler
var
şey ney bilmem
bildiğim
onlarda
senin
gibi
sev’i
verdim
de
dim
mi
çekip giderdi
bir gün olsun
hayır yok
sesimi
deniz
dinlerdi
üstüme çekerdim örtüsünü
ellerim küreklerimdi
ölümden çevirirlerdi
kıyıdan imdat istenir mi
yanımda olsan
elim saçlarını bilerdi
doğrardım tenimi
kan tutmasa
yorgun olmasam
başım ağrıyor her gece
yokluğunun içinde
bekleme bahçesinde
su veriyorum çiçeğe
kopuyor su
elimi sürünce
gizli tehditler alıyorum
sevişmek isteyince
söylemiyorum kendime
saklıyorum ceplerime
illa yazdıracak
illa yalvartacak şiir
afiş özetlerini
illa sokacak gözlerime
delirme
şey diyorlar hala
şey
14 05 2005
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 27.9.2005 21:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)