.
I.
Dibine durup sesin
Gölgesiyle oyalanırken
Yüzünde gün saydım birde
Öyle güzel ki
Şarkı etsem dilime
Bitirmem
Ne sabah ne gece
Öyle bir yerde
Ellerin işte
II.
Beni öpmeyelim
Bil gülüm
Sıra sarmaşıklarda tozlandım
Yeşilimle yağmura kaldım
Ne zaman yağsa
Bitlenirdi yapraklarım
İyi etmez ilaçlar
Yüzüm eskidi
Bunaldım
Budandım
Kısalarda kaldım
III.
Kaçmalarım sığmıyor
Yorgun ayaklarıma
Ellerim habersiz
Bir aklım senle
Nereme sorsan dilsiz
Gözüm seğiriyor bazen
Küsüyor yorgunken
IV.
Yüzümü alıp gittiniz
Küsü süsle sevdiniz
Bilmezdim öğrettiniz
Gülerken kimse
Ölmez derdiniz
V.
Dost kaldım kaleme
Taş koymak duvarlarıma
Siz’den habersiz
Ne zaman gelseniz
İçeridesiniz
VI.
Üşüdüm
Yüzünüzle üstümü örter misiniz
Evet siz
Sana siz kalacağım diyendiniz
Neden beni sevmediniz
Seven yürek kesilince
Ölmez mi bilirdiniz
Kalemi mi ucundan biçtiniz
VII.
Gitmeler mavi rengimiz
Dudağınızda yakaladım benzerini
Anlatırdım içinizi
Dilim dönebilseydi
Unutmamak adına
Döverdim dizlerimi
Ben de ağlıyorum bazı
Bu yüzden ellerimde ki sızı
İnlesem şimdi
Unutsam erkekliği
Kırmadan kalemi
Şimdi sesi yazma vakti...
21 02 2005
.
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 10.8.2005 23:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!