kendimi
ıslak geceye vurduğum
hüzünlerimden asıyorum
söylemedim
seninle nasıl da mutluydum
tuttuğunda ellerimi
öleceğimi sanardım heyecandan
ne zaman yüzüme baksan
sanırdım hep bahar kalacak mevsimler..
oysa sana
seninim diye hiç diyemedim
kendi kendime kurdum
darağacını
henüz ipini çekemediğim
sensizliğe küfrediyorum
duyulmuyor
soğuk bir gecenin kollarına
tek başına atıyorum kendimi
gücüm yok
tutup kaldıramıyorum
çırpınıyor çaresizliğim
yolunu şaşırmış acılarım
bir başına
kıyılarına demir atmış
yürek gemim
şimdi
pişmanlığı var içimde
suskunluğumun
söyleyemediklerimle yaşıyorum
sensizliğimin aynalarında
ağlaya ağlaya...
Kayıt Tarihi : 11.1.2006 01:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ıslak geceye vurduğum
hüzünlerimden asıyorum
söylemedim
seninle nasıl da mutluydum
yuregınıze saglık saygılarımla
sesini yürekten kutlarım.
Sevgiyle..
TÜM YORUMLAR (4)