S e m e g ü l ü n c e...

seme gülünce

ıssız sabahların sesi
şen şakrak topuklar
yüksek giy ayağının kaplarını
uzasın boyun
değirmencinin buğday atışına yatkın
bir yem gülü hani çocuk
ilişme sussun gövdende
erkek de

kadındı yukarıdaki

erkenin telaşı
seni sevdi diye kıskançlığı
unutmak ah unutmak
sırt dönüp gitmelerde
bıraktığın kıyafette
olmuyor kuğuların üstüne
kurut bataklıkları
gömülmek şimdi kadınlara
savaştan kalmış sızı

kadındı yukarıdaki

oynama çocukluğunla
unuttu da sanma
başkayı da
topraktan yangınlara
dilenmek güç
ekmek kadar yuka*
kırıntı parmak arasında
ağlar şimdi gurbet
elde sigara olmasa

kadındı yukarıdaki

bir kıyı şu ağlaman
cama dönmüş yüzünle
ırak yollar
küs şehrin sokakları
bir şans versek göğe
su dökse üstümüze
ben ağlarsam seme
sen gülümse

kadındı yukarıdaki

öyle vazgeçmiş
öyle usanmış deniz
ne zaman gelsen akla
gözlerde kalıyor kocamış iz
düşün
düşündüm
düştüğümde öldüm
bana şarkı
küslüğü bir akşamlık
ettiği rüzgara yoldaşlık
ahh pencerem
ahh perdem
nasıl terlersem
öyle dış atarım bilsem
beni em
ucunda aptallığın yüzüğü
günahımda gölgem

kadındı yukarıdaki

gidersen
şans ver bu hırçınlığa
unut sövdüğümü
dar kalçalarında saklı
elimin yüzümün hırkası
bir sırt bulsam
aşk çekilmez seme**
zorbadır hayat
illa aşkı dayar

seme az var
kar var azlığımda
oyalama son şarkıda

19 08 2005

*Yuka: kırılgan, zayıf,ince manasında yöremizde kullanılır
**Seme: yine yöremizde isimlerin kısaltılması ve lakap olarak kullanılır.
Seme:sema....... Hasan:Haso gibi.