Ş e h i t l e r Ö l m e z

Ölüm, senin için; ey soysuz şaki:
Alçaklar ölür de; ŞEHİTLER ÖLMEZ!
Nice pusu kursan; Ay Yıldız baki
Çakallar ölür de; ŞEHİTLER ÖLMEZ!

Aslan artığıyla doyan akbaba
Er olan pisler mi yediği kaba
Düşündün mü hiç; neden acaba
Sırtlanlar ölür de; ŞEHİTLER ÖLMEZ!

Kurma kolu bozuk, bre gafiller
Yüzyıllık kuklalar, cani sefiller
Kana susamışlar, sizi katiller:
Nadanlar ölür de; ŞEHİTLER ÖLMEZ!

Tutmuş nefesini Mehmedim; dinler
Her dağ kovuğunda bir sıçan inler
Ruhunu şeytana satmış hainler:
Yılanlar ölür de, ŞEHİTLER ÖLMEZ!