Farkında mısın,
Ne tesadüfen, ne plânlamadan..,
Hayli zamandır görüşmedik.
Ne dersin, birbirimizi mi özlemedik.
Önceleri yaptığımız gibi,
kısa ya da uzun konuşup..,
Sohbet arası içten gülümsemedik.
Yarım ağız hâl hatır sorduk,
zaman doldurmak adına.
Havadan sudan konuştuk..,
Sonrasında sen yolunaaa, ben yoluma.
Böyle olmamalıydı.
Geçmiş bu kadar kolay unutulmamalıydı.
Aslında biliyor musun..,
Hiç yüzünden başlayan ayrılık sürmemeliydi,
yokluğun bu güne dek gelmemeliydi.
Düşün bakalım..
Ayrılığa sebep olayın,
bırak detaylarını,
ana hatlarını bile hatırlıyor musun.
Benim hafızamda,
sadece güzel günlerimiz var.
Kırgınlıkları sildim,
üzücü olayları çabucak unuttum.
İçimi soğuttum.
Neden benim değil de,
başka şeylerin üzerini çizmiyorsun ?
Affetmenin yüceliğini yaşamıyorsun ?
Bu öfke ile mutsuzluğun kesin.
Şefkatle süslü sesin,
ve her zaman gülümseyen gözlerin,
bırak eskisi gibi çevreni ışıklandırsın.
Kendin gibi olmaya devam etsen,
Sende iğreti duran bu halleri terk etsen..
Ne olur dene.., Lütfen.
Enver Ertürk
Kayıt Tarihi : 27.3.2021 00:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!