Papatyalardan fal açtım,
“Seviyor sevmiyor”
Her defasında “seviyor”
Çıksın istedim.
Nedense son iki yaprağı,
Hep birlikte kopardım.
Ne fark ederdi sonuç.
Bilmiyor ki sevgimi.
Ne seviyor,
Ne sevmiyor,
Ne de beni biliyor.
Ama ben hep onu sevdim.
İçimden de olsa,
“SENİ ÇOOOOOOK SEVİYORUM” dedim.
“…” “…” “…”“…” “…” “…”“…” “…”
Açmam artık o falları,
Sormam duygularını,
Ben seviyorum ya,
Ben onu hayal ediyorum ya,
Onu bekliyorum ya,
Ne fark eder,
İşte söylüyorum duymasa da.
“SENİ ÇOOOOOOK SEVİYORUM”
“…” “…” “…”“…” “…” “…”“…” “…”
Fındıklı,
Mustafa TekağaKayıt Tarihi : 23.4.2011 22:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Tekağa](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/23/s-c-s-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!