-((S/ayıklamalar)) -(8) - Â m e n n â

.

__________Â M E N N A_________
*
Ümît-tâkât tükenip,kalmayınca 1 çâre(!)
Yalan-yanlış ve kötü,1 yol gelir akıla.
Yolcu,gider apansız; ürkek-durgun-kaygısız...
1 'dur! ' çekip,demeli; 'Rabbim beni sınıyor! '..

Bâzen uçar her insan,ne; ne demek,bilmeden.
Çırpındıkça saplanır onu yutan çamura...
Oysa 1 ip sallıdır,tam başının ucunda;
'Aydım! ' sayıp,demeli; 'Rabbim beni seviyor! '..

İnsan bâzen üşütür,tâbi olur şeytana.
El-eledir,gezinir; küfre düşer 1 anda...
Oysa vardır kazanda,cânım tevbe tatlısı;
Yeyip-yeyip,demeli; 'Rabbim,bana acıyor! ..

İnsan bâzen kudurur,salya akar ağzından.
Gözü görmez 1 şeyi,sanırsın ki; 1 hayvân.
Oysa o ân girmeli,îmân denen çadıra;
Ve gönülden demeli; 'Rabbim,acı; bağışla! '..

Yatak-yorgan 1001 dert,yağar bâzen üst üste;
Nefes almak bile zor.Neler gelmez akıla? ..
Her nedense çoğunca,sabır; değmez dudağa,
Oysa,o ân demeli; 'Rabbim,senden; âmennâ! '..

__________________________Bi'çâresi