Adı gece,
Yalnızlıklarla birlikte anılır çok zaman.
Oysa,
Gece binlerce dostun adıdır benim için.
İlk önce yıldızlar vardır,
İlk gözağrılarımdır onlar benim.
Karanlık çöktüğünde ilk gördüğüm dostlarım.
Her biri bir başka dünyadır.
Her biri bir başka insan.
Saatler boyu konuşurum onlarla.
Sıkılmadan, yorulmadan dinler her biri.
Sırdaştır,
Anlatmaz kimseye derdimi.
Zaman ilerledikçe,
Uyku çöküverir gözlerime.
Rüyalarım gelir yanıbaşıma.
Bir sonsuzluğu paylaşırlar benimle.
Seni...
Onlar anlatırlar,
Ben dinlerim.
Ellerimden tutup,
Bazen bir gül bahçesine götürürler beni,
Bazen bir gelincik tarlasına.
Oradan cennetin bilmem hangi köşesine.
Kuşlar olur etrafımda uçuşan,
Kelebekler, uğurböcekleri.
Yaşamaya doyamadığım,
Vazgeçmeye kıyamadığım,
Aşk gibi,sevda gibi bir şey.
Bütün dünyam olur bir anda o cennet.
Sonra...
Bir günün doğuşuyla bitiverir her şey.
Mayıs-1999
Betül KasapoğluKayıt Tarihi : 15.9.2006 10:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
....
Kıyamayanın yıldızları vardır
Kucak kucak
Her gece dağıtıp gökyüzüne
Ve her sabah
Yeniden topladığı elleriyle tek tek…
Hiç bıkmadan ve usanmadan
Her gece dağıtıp
Şafakla yeniden topladığı yıldızları vardır
Yürekteki sevgiliyi bir an bile terketmeyerek...
Mekânım oldu tenha kuytu köşeler
Kayboldu bende o eski neşeler
Bir kadeh içsem derdimi deşeler
Bak sarhoş oldum içmeseydim keşke
Alır seni benden gizler kör karanlık
Bir resmin ile gönlüm eylemiyor yarenlik
Yokluğun ebediyet varlığın bir anlık
Bin lanet olsun böyle ümitsiz aşka
Bugünde sokakta yatıp eve geç kalmışım
Seni düşüneyim derken sensizliğe dalmışım
Bekçiler söyledi gündüzden karanlığı çalmışım
Beni gecelerle yargılayın suçum yok başka
Hasan Gültekin
TÜM YORUMLAR (4)