Sünnetlik altını peşinat verdim,
Vadeli alarak riskine girdim,
Onbeş ay ödedim borcumu sildim,
Otuz yıllık evi mecburen sattık.
İlk göz ağrımızdı şehrin göbeği,
Oğul, kız evlendi oldu böbeği,
Arsa pürüzlüydü yaydık öbeği,
Otuz yıllık evi mecburen sattık.
Kargas inşaata kredi çektik,
Yeşili şeveriz bahçeyi ektik,
Faizler kabar dı nalları diktik,
Otuz yıllık evi mecburen sattık.
Beşinci kat idi çıkması zordu,
Biraz kocayınca merdiven yordu,
Kiracı çıkınca gelir de durdu,
Otuz yıllık evi mecburen sattık.
Her yere borçlandık sıkıldı canım,
Fedakar davrandı üzüldü hanım,
Şimdi ki haneye ısındı kanım,
Zekinin evini mecburen sattık.
24-2-2011
Zeki ÇelikKayıt Tarihi : 19.8.2011 09:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/08/19/s-a-t-t-i-k.jpg)
Satılan ev olsun hemşerim. Senin saray gibi yüreğin, köşkler gibi gönlün var. Esenlikler temenni ederim.
TÜM YORUMLAR (3)