Yaradan izniyle dağları sarmış,
Toprağın içine madeni karmış,
Ormanlık üstünde mekanı kurmuş,
Gücünü alıyor sarp kayalıklar.
Kar, dolu erirse damlaya döner,
Buzul sülük kalmaz güneşle söner,
Yarıklardan sızar, yamaçtan iner,
Yağmuru yalıyor sarp kayalıklar.
Bir sağa, bir sola uzanır kolu,
Tüneller kazılır döşenir yolu,
Güvende hisseder ağacın dalı,
Derine salıyor sarp kayalıklar.
Denize, göllere kale olmuştur,
Her çeşit canlıya huzur bulmuştur,
Asırlar geçse de dimdik durmuştur,
Yosunla doluyor sarp kayalıklar.
Zeki çıkamıyor oldukça dertli,
Çünkü karşısında durur heybetli,
Çevresi kaynıyor çok hareketli,
Korkunç da oluyor sarp kayalıklar.
16-11-2013
Zeki ÇelikKayıt Tarihi : 4.1.2015 15:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/04/s-a-r-p-kayaliklar.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)