**S a N c I Şiiri - Ahmet Eroğlu

Bir sancı var içimde dörtnala koşuşturan
Sevincime gem vurup dizgininde susturan
Sol tarafta nal sesi bedenim çorak toprak
Koştukça yalpalıyor ömür dediğin yaprak
Şahlanıyor hışımla dert denen zıpkın kısrak
Her kamçıda düşüyor gözyaşı yumak yumak
Dizginlerin tozunda nefesim daralmakta
Terkisinde acıdan hevesim kırılmakta
Yularına sarılsam bu sancılar diner mi?
Kösteğini bağlasam gülüşlerim döner mi?

Akın akın bir dert ki her zerremi kuşattı
Yaz ayında gönlüme kara kışlar yaşattı
Yıkıp döküp bendimi sere serpe uzattı
Gençliğimi har vurup harmanlara asarım,
Dillerime gem vurup yıllar yılı susarım.

Bir sancı var içimde fay hattından beslenen
Artçılar çoğaldıkça nefesimde puslanan
Hayalleri devirip umutları savuran
Yüreğimi ateşle, lavlarıyla kavuran
Bir feryat ki içimden, can evimden seslenir
İçin için kemirir, hislendikçe hislenir
İşte yine bir güne depremlerle uyandım
Kütleler düştü can’a kızıllara boyandım
Gayb’a giden bu yolda acılar mı olmalı?
Ömürlük sevda düşüm yaşlarla mı dolmalı?

Her aşk böyle mi Heyhat! Her sevda dert mi saçar
Beni benden alarak kuşlar gibi tez uçar
Sarmalayıp ruhunu, başka yüzde gül açar
Yüreğimi pay edip dere tepe eserim,
Bu yoksul, sensiz teni; lime lime keserim.

Bir sancı var içimde yaylım ateş çoğalan
Mevzilerden süzülüp tabur tabur dağılan
Dört taraf kuşatılmış ne yöne dönsem kurşun
Hüzün dağıdır gönlüm dertlerim arşın arşın
Donanma dalga dalga her yanımdan vurmakta
Bir tek aşkım ayakta tek başına durmakta
Mermiler sağnak sağnak boşalırken üstüme
Hakka boyun eğerek bürünürüm postuma
Her aşk’ın cilvesi mi cayır cayır yakmalar
Tutuşturup gönlümü günden güne yıkmalar

Biçare bedenime çaresizlik çökse de
Onca keder gönlüme süngüleri çaksa da
Düşlerim melâl olup umutları yıksa da
Sulu sepken hayalin saçağına pusarım,
Teni, serip ateşe; hayatıma küserim.