Salmankas köyüm Şiiri - İlyas Kılınçarslan

17.071997... Salmankas köyüm

Bizim salmankasta kışlar, hep soğuk
Soguktan insanlar öksürür ,boğuk, boğuk.
Tam altı ay yol yok, iz yok, haber yok.
Tandır'dan dumanı götüren, foruk.

Çile çekmiş salmankas’ta duranlar
Kelepçeyle, kem yapıp, tırpan vuranlar.
Deste-deste ot, bağlayan ınsanlar
Yazın işten, kışın buz'dan yorulur.

Evler küçük tandır, herem bi oda
Odanın süsüdür peşgo ile daraba.
Ahırdan tezekler dolar sepete
Taşımam diyene, naz'etma derler.

Malı olan, yazın yaylada kalır
Per kururlur , koyun perde sağılır.
Yayla akşamları , bir başka olur
Coşar, eğlenirdik çimende düzde

İnekler, sığırdır danalar düge
küçük sular ırmak, pınarlar göze
Tarlada herkes ,muhtaç atlara , öküzlere.
Eşekte, lâzım harmana, değirmene meşeye .

Arpa, güzlük ,çavdar ekin'in şartı.
Sapla saman aynı olsa da farkı
Çayırlar su ister, cilğar et hark'ı
Tilki bağırınca bartı'dır sus de

Çavdarın unundan sıcacık ekmek
Lahana çorbası mükemmel, yemek
Yemem desen, yok ki başka seçenek
Sofranın başında naz yoktur köyde.

Armudun koyağı mağara boğazı
Ayvazlı, kodillar, nebiyurt güzün
Bir diken olur ki boyumdan uzun
Haşlanmış dikenler, yal olur köyde .

yine duman geldi,, göz gözü görmez
Kaybolanlar aramayla bulunmaz
Lamba, Fener gazyağı ile yanar
Lüküsün fitili ,kül olur bizde.

Petektaş ,kürkârlar, sırtlar, çayırlar.
Salmankas hanları yolcu ağırlar
Şırıl şırıl sular patika yollar
Misafir pervezir buyurun sizde

Fusga , yemlik, ekşi, morlarda soldu
Zaman akıp gitti gözlerim doldu
Çile çeken insanların bir çoğu öldü
Şimdi hepsi dua beklerler bizden...

Birer fatiha da okuyun sizler.