Sə ni son kə z düşünmə k ...

Sə ni son kə z düşünmə k istə yirə m hə r də fə .
Bu sonlar necə də bir ömür olmuş...
Sə n unudacağım son,
hə mişə xatırlayacağım yeganə ...
özünü mə nə sevdirə cə k tə k gözə lsə n, tə k!
“Zaman hə r şeyin ə lacı” demiş biri...
zaman dayanıb, bə s indi necə ? ..
...sonuncu ə lacın da belə cə mə hv olmuş;
tez bitə n sevdiyim sevdiyim musiqilə r kimi
yadımda saxlaya bilmə diyim gözə l şeirlə r kimi...
...toxunmağı bacarmadığım pianino dillə ri kimi...
necə də hə ssas idi barmaqların...
...yaxından seyr edə bilmə diyim gözlə rin
heç və də ə yilsə m də içə bilmə diyim
qumlu bulaq gözü idi.
...bulaqlar da sə ni xatırladırsa? ..
eh! .. bundan sonrasıdı çə tini...
mə hşə r gününü gözlə mə liyə m yə qin...
Allah da görmə zsə , ağlamaq istə yirə m,
hıçqıraraq,
ə limi divarlara çırparaq,
unuda...
ölə ...
sevə ...
bilə bilmə diyimə .
Bu dünyada sə ndə n sonra heçnə itirmə sə m də ,
iç dünyamda itirmə diyim heç nə qalmadı;
qə lbimin qapısını söküb apardın,
çə rçivə sidi qalıb elə cə ...
gözlə rimin gözün lillə ndirdin
daha heç kim içə bilmə z gözlə rimin gözlə rində n...
barmaqlarımın ə lin apardın
tuta bilmə yə cə yə m başqasının ə lində n
şikə st oldum, şikə st!
Allah bilir haradasan,
hansı,
ya da kimin cə hə nnə mində .
Bə lkə də tə kliyin cə hə nnə mində .
İndi anlayıram...
ocağı yandırmaq yox, onu sönmə yə qoymamaq çə tinmiş.
Nə yim vardısa atdım o ocağa...
sə nin olan mə ni, mə nim olmayan sə ni...
küçə lə rimizi...
görüşmə yimizi arzuladığım parkdakı oturacağı...
(çartıldıya-çartıldaya yandı taxtaları)
ə n sevdiyin paltarlarımı...
oxumağa doymadığım kitablarımı...
sə nə yazıb göndə rə bilmə diyim mə ktubları...
sə nin üçün çə kib qurtardığım siqaretlə rin tüstüsünü,
qutularını...
indicə sevgimizi atdım! ..
BAĞIŞLA!