Yaşamak ağır geliyor üstad
Bana umudu öğreten insan
Umudu kursağında yutkundu
Bana uyumayı öğreten insan
Gece üçte küllüğü doldurdu
Bana dostluğu öğreten insan
Sırtındaki hançerin kanında boğuldu
Bana hayal kurmayı öğreten insan
Yıkık harabelerde kayboldu
Bana gülmeyi öğreten insan
Bir çocuk gibi ağladı
Bana cenneti anlatan insan
Cehennem alevinde yandı
Bana sevdayı öğreten insan
Bir daha sevmemeye yemin etti
Yaşamak ağır geliyor üstad
Bana yaşamı sevdiren insan
İntihar etti...
Kayıt Tarihi : 13.6.2022 14:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!