Ne sende o neşe var, ne bede eski heves,
Riyakar tebessümle, sabredip duruyoruz.
Tutsak etmiştir bizi, mutluluk denen kafes,
Mesnetsiz mevzularla, kılı kırk yarıyoruz
Muhabbet kalesinin, doruğuna çıkardık,
Gönül çeşmelerinden, şırıl şırıl akardık,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta