Rüzgarların Rengi Var Mı Eftelya

-özgürlük ölümsüzlüğün amentüsüdür-

Mahir’lere…

Sarışın güneşin tayfında
En kallavi kehribar portakal damlası
Düşüyor
Sarısı saçlarına
Mavisi gözlerine
Eflatunu dudaklarına
Denizkızı Eftelyanın

Ne kadar varsa bu döngüde
Düşmanca ezeli karanlık
Zamanı geldiğinde
İnsanca kuşatır o döngüyü ebedi aydınlık

Sarı sıcağın alazında
Kundağından düşmüş
Yavru sarı bir kuş ağıdı gördüğüm
Titreyerek annesini arıyor

Keder dağlarının kerempesinde
Sarı sabır çiçekleri çatladı çatlıyor
Eteklerinde -Van Gogh sarısı- başakları
El- fetih künyeli şarapnel gözlü
Öksüz çocuk generaller kanla boyuyor

Her şeyin rengi var
Rüzgarların rengi var mı Eftelya?
Özgürlüğümü sana getirecek
Rüzgarların rengi yok bildiğim!
Özgürlüğün bittiği yerdeyim
Bütün gemileri yaktılar prangalı forsalarıyla
Varsın yaksınlar
Her şeyin bir bedeli var
Zor değil uzak menzillere varmak
Yete ki istesin yürek
Hakikatten hızlı koşarak
Rüzgardan atlarla
Şaha kalkarak dörtnala
Kişneyen dalgaların sütleğen köpüklerinde
Esirliğimin esrikliğini yıkayarak
Geleceğim sana Eftelya…

Mühr-ü Süleyman’ın rüzgarları tanır seni
Şimdi hangi denizlerin kayaçlarında
Şarkılar söylüyorsun deniz kuşlarına kim bilir?
Sorsam rüzgarlara seni
Söylerler mi yerini?

Kerterizi alınmayan denizler gezip,doludizgin geçip
Bir karış çayda boğulmak da var
Suyun öte yakasından sarı çizmeli
Balıkçı istiradi kaptana mabal bırakmakta var

Egemenlerin demir perdeleriyle
Kuşatılsa da rüzgarlar
Lodostan mangalarla engelleri patlatarak
Sarı sabır çiçekleri sungusuyla
Geleceğim sana bekle beni Eftelya…

Saçlarının sarısını
Gözlerinin mavisini
Dudaklarının eflatununu
Öpeceğim doya doya

Diyonysos’un özgürlük şarkısı ditiramp’ı
Söyleyeceğiz hep birlikte
Sarışın Apollon’un en kallavi kızıl
Portakal damlaları altında
Mikonos’ta

El- fetih künyeli şarapnel gözlü
O öksüz küçük generaller hudutsuz
Düşleriyle boyayacak rüzgarların rengini
Anlıyor musun denizkızı Eftelya anlıyor musun?

12 Eylül 1982 ADANA