Rüzgârlar yardım edin,
damlalar sürükleyin,
fırtınalarla savurun-
savrulsun beden.
Gönderin geldiği yere gerisin geri
Sızlıyor bacakları küçüklüğünden beri.
En derinlerden sökmüş sanki haşin bir güç
atmış tapınağından,
dünyanın bu yerine fırlatmış.
kulağına tokat püskürten nefes:
Otur! diyesiymiş, oturduğun yere!
Alıyorum senden duyma yetini.
Algılama öğrenme becerini.
Duyumların tümünü alıyorum bedeninden,
sakın bir şey yapma!
Ama niçin? Niçin?
Bir bedeli olmalı değil mi ya
yapılan her kötülüğün;
bedeni de bir olmalı
taşınan her bir yükün.
Don-durulup-dur-durulacaksın-ölümünde,
deymeden toprağına güneş havada ateş,
bulunmayacaksın su doldurulmuş yer zamanında.
Kayıt Tarihi : 13.5.2009 12:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Habibe Merih Atalay](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/13/ruzgarlar-yardim-edin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!