Rüzgarlar 'la Gel Şiiri - Feyzullah Aydın

O RÜZGARLARLA GEL

Fazla şey istemiyorum senden.
Gün ışığı gözlerinden bir damla damlat avuçlarıma
Bir pencere arala bana da, kendine araladığın gibi
Dipsiz kör kuyularda bırakma beni.

Yosun kokulu şehir senin kokunu unutturamadı bana
Trenler seni getirdi,
Dalgalar “sen” diye vurdu kıyıya.
Seni ararken kendimi kaybettim balıkçıların ıslıklarında.
Hadi avuçlarıma bir damla damlat gün ışığı gözlerinden,
Korkuyorum bu yürekten, kendimden,
Sensiz doğacak günlerden.

Dağlara yine akşam çöktü
Martılar bir vapur düdüğüyle havalandı.
Ellerimde yine tütün kokusu
Senden bana hatıra kaldı.
İnsanlar bir bir çekiliyor evlerine
Vakit akşamı çoktan geçmiş.
Ben yine seni arıyorum sokak sokak,
Cadde cadde, sahil sahil dolaşıyorum.
Bizi ayrılık şarkılarında yaşamak istemiyorum,
Tükenmek istemiyorum umut kırıntılarında.

Hadi bana da bir pencere arala kendine araladığın gibi
Tatlı rüzgârlar savursun perdelerini,
Yine o rüzgârlar getirsin seni bana geri! ..
Bana seni getirsin istiyorum seni!

21 OCAK 2006