Ağustos’ta gel, bu aşkın sihrini bozma sevgili,
bazı sihirler güzel kalmalı.
Büyüsüne kapılmak ondadır; çözme sihrini,
yürek yangını sönmesin.
Sönerse o heyecan verici duygular, yok olur gider.
Bunu bil: nefis aşkın heyecanını ateşler,
sonra da ölümünü başlatır,
ve sessizce bitirir.
Gözlerinle dokun aşkın sessizliğine,
her bakışın bir sır gibi taşır kalbime.
Zamanın uğultusu geçerken,
biz hâlâ aynı rüyada yürürüz.
Rüzgârlar fısıldar adını gecelere,
yıldızlar düşer gözlerimizin içine.
Sana dokunamamak, en tatlı acı olur;
suskunluk, en derin şarkımız olur.
Ve belki bir gün, ateşle söndürülmemiş bir umutla,
yine karşılaşırız bu mevsimde.
Ağustos’un sarı ışığında,
kalplerimiz yeniden öğrenir sihri…
20.08.2025
~ Gülay Özdemir ~
Kayıt Tarihi : 20.8.2025 19:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yorumu okuyan değer katan yüreğiniz'e bıraktım:))
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!