Rüzgârlar Esiyor Düşlerimde

Beş kilometrelik bir koltuğun
Bir ucunda sen bir ucunda ben
Yan yana oturmuşuz

Sevgimiz soğuk
Sevgimiz açık çay gibi
Koltuğun bir ucunda sen bir ucunda ben
Habersiziz birbirimizden

Senin tarafına yağmur yağıyor
Şemsiyen açık
Sensizlik yağıyor buraya
Lambamda sarı bir ışık

Gözlerimde heyecan yok
Donuk bakışlarımda ayrılık
Rüzgârlar esiyor düşlerimde
Bilmem alışabilecek miyim sensizliğe.