Rüzgarlar Dönsün Şiiri - Mustafa Mete

Oturmuş koltuğa, sallar yüceden,
Böyle fetvacıdan, böyle hocadan,
Harcını indirir geniş bacadan,
Kamunun malından yüklemeyiz biz.

Namuslu insanlar yerde yatıyor,
Kaymaklı böreği kendi yutuyor,
Cennetten bizlere tapu satıyor,
Koynumuzda yılan saklamayız biz.

Harmanı, hasatı yandaşa vermiş,
Hakkına razının belini kırmış,
İçinin kiri yüzüne vurmuş,
Arsızı, yüzsüzü paklamayız biz.

Sizden mi, bizden mi diye ayıran,
Kıyam edenleri sonsuz doyuran,
Adalet deyince, haksız kayıran,
Allah'tan korkarız, aklamayız biz.

Esen rüzgârlar tersine dönsün,
Ciğer yakanların ciğeri yansın,
İnşallah, senin de ocağın sönsün,
Doğruyu söyleriz, saklamamayız biz.

Ahvali'yim, yaralı dosta ağlanır,
Ehli dillere umut bağlanır,
Yiğit gölgesinde, yiğit eğlenir,
Namertten iyilik beklemeyiz biz.