Rüzgârlar Alçaksa Şiiri - Nihal Mirdoğan

Düşlerin rengine dudağı sarkan
Karanlık köşeyi vurasım gelir
Sineleri delen oklara kalkan
Olup da, zıhları kırasım gelir

Sevdaya kör kurşun sıkan cüceler
Bitmemiş kavgada çile heceler
Mânâyı lûgatı töreyi eler
Hilâl sancağını süresim gelir

Rüzgârlar -alçaksa- misk kokan yollar
Yıldırım sesiyle yiğidi kollar
Dağda aslan sesi cenglere dolar
Ki; Koç Köroğlu'nu göresim gelir

Namert sofralara kelâmdır yiğit
Vatan türküsüne selâmdır yiğit
Öldükçe dirilen kalemdir yiğit
Sazlarında toprak olasım gelir

Haydi bre! Oğuz boyu erleri
Takvimleri yırtan çağın izleri
Közden ötesinde yanan sizleri
Hasret türküsüyle yorasım gelir

Yediğim ekmeğim içtiğim suyum
Dadaloğlu'yla ben,Türkmenim, buyum
Pir Sultan Abdal 'ım,Veysel'dir huyum
Özüme sözümü sarasım gelir

Yüzün kalemine -kötü- inerse
Ulu yaylalara ağyarı serse
Ağıtı çatlatan mızrap, dilerse
Yere gümbür gümbür giresim gelir

Secdede dua'da yürek cız eder
Hasret kaldığım öz hani nerde der
Depremler talanlar beni seyreder
Hakk'ı fikir edip sorasım gelir

Velâkin Gülnihâl; çözülemedin
Suâller cevaplar oldun eledin
Zaman rüzgârını yalan belledin
Varımda yoğumda kalasım gelir

Nihâl MİRDOĞAN