Rüzgarlar Şiiri - Ercan Barut

Beni doğaya düşman etti
Güvendim
Savruldukça ordan oraya
Bu rüzgarlar...
Beynimde iklimler değişti
İçimde ekokırımlar
Sevmeyi bile kuruttum
Sevgi ağaçlarının
Dallarını kırdım
Kestim tırnaklarını
Nankör kedilerin
Tehcire zorladım
Barış kuşlarını
Ama suçlayamadım
Savrulmak doğasında olan rüzgarlar...

Estiği zamanlar
Zihnimde güvenleri de öldürdü
Kartezyendi şüphe hırsızı rüzgarlar
Düşündükçe yokolurken
Her çalan alarmda
Bir Nazi kampında
Tekrar tekrar uyandım
Varoldum
Narkozsuz ayrılma ameliyatında
Bir soykırımın ortasında
Her başımı omzuna koyduğumda
Bir cellât oldu rüzgarlar 
Boynumu rüyalarda vurdular....