İçimde akım giden uzun yolculuk,
Sıkıyor artık bitmeyen yollar
Yol uzun meşakatli ne gelir elden,
Varmaktan başka çare yok geçiyor sürem.
Artık yanlızlık bir rüzgar, ben ise yelken;
İkimiz birbirimizi tamamışız zaman geçerken.
Yodaş olmuşuz rüzgarla
O esiyor eserken yakıp yıkıyor içimi
yokmu bir liman kurtarayım kendimi
bakıyordum...
bakıyordum ama...
rüzgarım olmuş bir fırtına
her an olablirim alabora
O anda bir şeye yaklaştığımı hissettim
Artık görünmeye başlamıştı bir şeyler
Ve.... görüyordum artık.
Gözlerimdeki ışık güneşi gölgede bırakıyor.
Aydınlatıyordu ufkumu.
Geride kalmıştı yanlızlık
Artık yıldızlar esirim
Güneş gölgeliğimdi
Vardım artık:
Ben ben yapan SEVGİLİYE.
Kayıt Tarihi : 23.4.2009 00:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Mutahhar Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/23/ruzgarla-yolculuk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!