Rüzgarla Yaşamak Şiiri - Ozan Kaymak

Sen hiç Rüzgar'la yaşadın mı sevdiğim,
Sesini duymuşsundur pencerelerde,
Sokakları görmüşsündür ardından,
Her yer toz duman.
Hiç elinden tuttu mu Rüzgar?

Sen hiç Rüzgar'la tanıştın mı sevdiğim,
Çekti mi seni elinden başka bir dünyaya,
Bulutların üzerinde pembe bir rüyaya,
Özgürleştin mi orada,
Herkes arkada,
Alıp götürdü mü seni Rüzgar?
Başını döndürdü mü anlattıkları,
Şaşırttı mı herkesin sakladıkları,
Sonra allayıp akladıkları,
Olmayınca orada...
Bir sen ve Rüzgar.

Sen hiç Rüzgar'ı sevdin mi sevdiğim,
Rüzgar'ın türküsünü dinledin mi,
Herkesin bildiği,
Ama hiçbirinin bilmediği,
'Türkü' gibi sevdi mi seni Rüzgar?

Sen hiç Rüzgar'la yarıştın mı sevdiğim,
Koştun mu el ele meçhul yarınlara,
Savaştın mı yobaz kafalarla,
Yalnız meydanlarda.
Konakladın mı hiç, bir gece dağlarda,
Kayan yıldızı görüp 'dağ' gibi hissettin mi kendini,
'Dağ' gibi yüce ve yalnız.

Rüzgar'la yaşamak nedir bilir misin sevdiğim?
Rüzgar yüzünden değil,
Rüzgar'la yaşlanmak nedir bilir misin?
Bir ömür güzelliklerle...
Bir ömür, senin kadar güzel.

Sen hiç Rüzgar'ı anladın mı sevdiğim,
Rüzgar'la 'rüzgar' oldun mu?