Kış gecelerinde bağrarak esip,
Şehri korkulara bağlama rüzgâr.
Evimin önünde hızını kesip,
Bahçemde dövünüp ağlama rüzgâr.
Güneş sancılanmış, kâinat sağır.
Sırtımda korkular, yüküm çok ağır.
Sen git, başkasını imdada çağır.
Beyhûde kendini dağlama rüzgâr.
(Mecrasını Arayan Satırlar 2018)
Kayıt Tarihi : 26.11.2020 21:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!