Rüzgarını Tuttum Her Nefeste

Şimdi kahretsin ellerimde başım
Konuşuyorum kendi kendime
Hangi dağın ceylanısın bilmem
Ürkek bakışlı karanlıksın bana
Kalem kaşlı ilk günahımsın
Uzandıkça kaçan dokunamadığım
Kirli yanım can diye sarıldığım
Vatanı vatanım sılası sılam
Toprağı toprağım
Ham meyve gibi dişlediğim
Cennetten bir parsel almış gibi
Dualarımda bulduğum esmerim
Biz böyle hep uzakmı kalacaktık
Çarpık bacaklı zaman ötesinde
İçimde ki gizli ürperti
Her şey yolunda giderken
Canımı çok acıttım bu yaz
Üflemeden yaktım ağzımı
Yağlı urganlara sarıldım
Yer gök titredi ben ölmedim
Yüzüm düştü yere
Ses kattım türkülerine eşlik ettim
Sen yokken
Yağmur yüklü bulutlar geçiyor
Gözlerimden her şafak
Okşa yüzümde açan gülleri
Ölüm yoklamadan
Tan ağarırken sensizliğimde
Donuklaşır usumdaki şiirler
Kaşlarını yıkmasaydın sen
Yağmurlar yağmazdı
Hiç bir zaman gözlerimden