Rüzgarındandır Şiiri - Meltem Kaya

Bu gece duman duman tanımsız, bir garip sis iner düşlerime
Uçurtmam kaçmışsa da ellerimden, dağlar ardına
Ağlama yüreğim, bulur bir başkası elbet
Yahut küçük bir çocuk, uçurur rüzgarınla...
Öyle bakma sevdiğim, kum kaçtı gözlerime
Oysa ki çiçekli dal uçlarını unutmuyorum.
Hele gitsin gözlerimdeki kumlar, hele yıkansın gözlerim
Bir solukta tutsaklığın kıyılarını özgürlüğe boyarım
Mülteci hüzünlerini memleket rüzgarına katarım
Dalar masmavi bir göle, sana güneş toplarım
Umutları ayıklayıp gözlerimden
Bir sürü güvercin gönderirim ellerimden
Unuttun mu sevdiğim;
Ben bir rüzgarım, senin meltem rüzgarın!
Bir yürekten bi yüreğe savururum umutları...
Bazen sessizce yitip uzak bir deniz olurum,
En karanlık gecede bile yas tutmaz eteklerim
Bir dağ kırlangıcı bakar gözlerime uçup giderken
Görürüm gözlerinde gözlerinin alasını
O an yüreğimdeki karanfil dirilir, sen olurum.

Haydi sevdiğim benim, bir dal fesleğen kopar saksıdan
Tak saçlarımın arasına, kokunu özledim.
Suya bir papatya aklığıyla nasıl güzel düşerse,
Öyle güzel in düşlerime, seni özledim.
Gözlerindeki mülteci bulutları toplayıp
İstanbul'da bir bahar sabahını balıkçılarla karşılar gibi
Sabahın ilk ekmek kokusunu martılarla paylaşır gibi
Baharın ilk gülü heyecanıyla yüreğinde açılmak istiyorum...
Unutma ki sevdiğim; rüzgarınım ben senin!

Yüreğimin gümüş kuşu, limanımsın sen...
Rüzgarın çok iyi biliyor ki;
Seni sevmek yarınları sevmektir.
Dolu dizgin akan dünyayı, martıları
Alınterini ve insanları sevmektir.

Yüreğim, allı turnam, akça pakça bulutum benim,
Seni seviyorum, yani dünyayı.