Rüzgarın şu hüzünlü sesi yok mu,
Bir köy evinin penceresini yalayan,
Bir ovadan bir dağa tırmanan.
İşte böyle zamanlarda,
Annemi, babamı ve sobamızı çok özlerim.
O büyülü sesle,
Nedense hayatı daha çok severim.
Yorganın altına girip
Burada olduğum için,
Allah'a Teşekkür ederim.
Bir çocuk olurum.
Bir orman köyünde.
Atlar geçer evimizin önünden.
En acı, en korkunç sesleri beklerim.
Bir yabancı beklerim,köyümüze gelen.
Bir çerçi,
Bir cambaz,
Ya da komşu köylerden bir misafir,
Beni büyülesin diye.
Gördüğüm en uzak dağların arkasına giderim.
Avonos'da bir otelde kalırım.
Bir şehrin ortasından geçen,
Bir nehirden geçerim.
İşte ben, bu rüzgar sesinde,
Nedense hep çocukluğuma giderim.
Annemi, babamı ve sobamızı çok özlerim.
Kayıt Tarihi : 20.12.2015 00:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!