Rüzgarın Şu Hüzünlü Sesi Yok Mu

Abdurrahman Sayın
35

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Rüzgarın Şu Hüzünlü Sesi Yok Mu

Rüzgarın şu hüzünlü sesi yok mu,
Bir köy evinin penceresini yalayan,
Bir ovadan bir dağa tırmanan.
İşte böyle zamanlarda,
Annemi, babamı ve sobamızı çok özlerim.

O büyülü sesle,
Nedense hayatı daha çok severim.
Yorganın altına girip
Burada olduğum için,
Allah'a Teşekkür ederim.

Bir çocuk olurum.
Bir orman köyünde.
Atlar geçer evimizin önünden.
En acı, en korkunç sesleri beklerim.

Bir yabancı beklerim,köyümüze gelen.
Bir çerçi,
Bir cambaz,
Ya da komşu köylerden bir misafir,
Beni büyülesin diye.

Gördüğüm en uzak dağların arkasına giderim.
Avonos'da bir otelde kalırım.
Bir şehrin ortasından geçen,
Bir nehirden geçerim.

İşte ben, bu rüzgar sesinde,
Nedense hep çocukluğuma giderim.
Annemi, babamı ve sobamızı çok özlerim.

Abdurrahman Sayın
Kayıt Tarihi : 20.12.2015 00:44:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Abdurrahman Sayın