Gönlüm kış mevsimine benzer kar boran olur,
Rüzgarın soğuk nefesi ensemde duyulur.
Düşüncem dersen dışarıda buz tutup kalır,
Rüzgarın soğuk nefesi ensemde duyulur.
Ruhum bedeni görse ruhum bedenden kaçar,
Bedenim sevda ateşiyle kendinden geçer.
Deli gönül yaprak gibi sağa sola uçar,
Rüzgarın soğuk nefesi ensemde duyulur.
Gönül bahçemde olan topraklarım yarılır,
Gönül sevdiğine küser kendine darılır.
Soğukla gönüldeki sevdalarım kırılır,
Rüzgarın soğuk nefesi ensemde duyulur.
Sevda başa bela olur yüreğin dinlenmez,
İnsan üşümezse yazın kıymeti anlanmaz.
Gönüle cemre düşmeden yüreğim canlanmaz,
Rüzgarın soğuk nefesi ensemde duyulur.
Beni gören kimseler deli divane sanır,
Bu şekilde dünyada Yusuf seni kim tanır?
Kulaklarımda ıslık sesleri yankılanır,
Rüzgarın soğuk nefesi ensemde duyulur.
Kayıt Tarihi : 13.9.2011 19:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!