Rüzgarın siniri Şiiri - Hakan Ermiş

Soğuk duvarlar arasında bir bekleyiş
O giderken alabildiğine simsiyahtı bulutlar
Ve rüzgar çok sinirlenmişti önüne kattığı herşeyi yerden yere vuruyordu
Sabrı tükenmişti sanki aynı benim gibi

O giderken yüreğimde feht ettiği kale düşmüş
Heryanı dökülüyordu büyük bir savaşın mağlubuydum
O giderken yağmurla geri döneceğim diyordu
Ama yağmurla inemezsin o seni bağrına basıp bir daha verirmi

Yada yağmur damlalarına saklarmı seni
Şimdi toprağa düşsen olduğun yerde ot bitermi
Bakarsan gözlerime bir son var orda
Kucaklayabilseydin kocaman bir sevda vardı

Şimdi ise nefret bile hafif gelir sana
Korkaklara yakışır elveda sözcüğü unutma