Rüzgarın Sesi Şiiri - Kürşat Ak

Açılan sevgilinin penceresiydi
Daha güneş batmadan önce kapandı
Rüzgarda savrulan aşkın perdesiydi
Pencere kapalı, perde yalandı

İsteklerim, heveslerin öncesiydi
Ama şu deli gönlüm artık usandı
Beni oyalayan rüzgarın sesiydi
Neden ruhum bu garip sesle uyandı

Bilmem ki; uyandığım yer neresiydi
Rüzgarın sesine deli gönlüm kandı
Bu sevgi; güzeli görme hevesiydi
Aşk da bitti; gönül hayâle aldandı

Soğuk, ıssız, karlı bir kış gecesiydi
Sevenler sadece sevdiğine yandı
Yolcuya bahane rüzgarın sesiydi
Yolum sevgiliye ulaşacak sandı

                                             Kürşat AK