Rüzgarın parmakları Şiiri - Miraç Yılmaz

Denizin ortasında tam da
bir lamba
Usulca tüketiyordu
Rüzgar bana vuruyordu
Ellerim terliyordu
Soğuktu
Karşıma çıkmanı ummuyordum
Ummadığım bir anda seni bekliyordum
Ceketimi evde unutmuştum terliyordum
Deniz ellerini tutuyordu rüzgarın
Nefesim kesiliyordu korkuyordum
Boğazımdan parmaklarını çözemiyordum
kana susamıştı
Üşüyordum terlemiştim
Su ayaklarıma çökmüştü
Kaçamıyordum
Sonra durdum durdum
Gelmeni beklemiyordum