Rüzgarın önüne attım hayatımı

rüzgarın önüne attım en son
hangi sese
döndüysem hangi yüze
hüsran acı gördüm.
ben sevmeyi seviyorum
sevilmesem de.
anlatamadım kendimi
ifade edemedim.
ben anlaşılmak istiyorum
anlatamasam da.
kımıltısız gök
tuzlu su
ve ayrılıklar yaktı.
sabahın ayazı
terkedilmişlik
ve yalnızlık acıttı.
en son rüzgarın önüne attım
ömrümü
hayatımı
çaresizliğimi.
bir el uzansın bekledim
bir bahar açsın kışıma
bir ay ışığı
yıldızla dolu bir gökyüzü
olsun istedim
sarılıp dürüleceğim gecelerim
olsun..
bir resmin karşısında durdum
bir resmin gülüşüne
nasıl tutuldum
iradesizim
iradesiz,
savrulup düştüğüm rüzgarın önünde …

Mustafa kaya
istanbul / 07.06.2006
www.mustafakaya.net