Geceyi koynuna sarmalamıştı rüzgar
Öyle kısa değil uzun bir gece olacaktı
Gecenin sessizliğini yırtarken uğultu
Onlar çoktan yola koyulmuştu
Önce uzun vadilerden geçtiler
Sonra uykuya dalmış sevdaların üzerinden
Gece nefesini tutmuş rüzgara teslim olmuş
Biraz ürkek birazda çekingen
Rüzgar o haşmetli uğultusuna inat fısıldadı
Neden suskunsun? korkuyormusun?
Evet dedi gece sakin sakin, yalnızlık!
Rüzgarın canı sıkıldı
Oysa asiliğini bir kenara bırakmış
Geceyi koynuna almıştı yıldızlara inat
Onlar kadar parlamasa da gece
Koynunda gezerdi korkusuzca
Sıkıldı sıkıldı ve geceyi bıraktı karanlığın koynuna
Gece şaşkın gece üzgün
Ne olduğunu anlamadan yapayalnızdı yine
Yıldızlara inat rüzgara inat aşka inat
Kayıt Tarihi : 6.5.2009 16:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sensizlik beni mahsun kılar.... bazı geceler anlatılamayacak kadar yalnız ve hüzün doludur.İşte böyle bir gecede dinlenen rüzgarla gecenin öyküsüdür bu...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!