Rüzgarın Kızı Şiiri - Mehmet Emin Taştaban

Çok iyi hatırlıyorum
İlk kez gördüğüm zamanı
Meydanın ortasında bir ışıktın
Kendime engel olamadım.

Çok iyi hatırlıyorum
Yalnız değildin
Senin gibi birisi
Nasıl yalnız olabilir ki zaten.

Çok iyi hatırlıyorum
Dudaklarından çıkan ilk kelimeyi
Kelimenin büyüsünü
Dudaklarının büyüsüydü.

O zaman alışılmadık bir şey oldu
Olmasını umduğum
Olmayacağını bildiğim
Yanılmışım.

Merhaba
Sesin çok tuhaf gelmişti kulağıma
Tuhaf gelmiştin gözüme
Senin gibisini ilk kez görüyordu çünkü
Sesin gibisini ilk kez duyuyordu.

Ve zaman duruverdi
Anladım o zaman
Bir daha eskisi gibi olmayacaktı hayatlarımız
Biliyordum bunu, hissetmiştim.

Bir sakıncası yoksa
Girebilir miyim hayatına?
Bir sakıncası yoksa
Parçası olabilir miyim bedeninin?

Önünde duruyordum
Gözlerim sende kaldı
Herkes bana bakıyordu
Ben sana...

Sarılmak istiyordum sana
Sarılmak
Sevgiyi ifadenin en saf ve güzeli
Sarıldım sana.

Lodos esti
Uçtu saçlarınla beraber kalbim
Yakala onu lütfen
Beni hatırlarsın baktıkça.

Rüzgarın kızı
Al kanatlarının arasına beni
Al ki daha yakın olayım sana
Al ki uçup gidemeyesin...