Sarılırım rüzgarlara,seni taşıyor diye!
Sen, rüzgarın kızısın.
Ben, toprağın oğlu.
Sen estikçe bende!
Senle toz olurum.
Her tanede, zerre olurum.
Seninle, karışır tüm benliğim.
Ben senli olurum.
Sen estikce dağlarda, ovalarda!
Nehirlerde, denizlerde.
Sen iste, sende yok olurum.
Seni sevdim, rüzgarın kızı..
Bir hayalsin,düştün gözlerime.
Kırıldı takatim,basamam dizlerime.
Yağmur olur damlalar,akar gözlerimde!
Seni anarken, rüzgarın kızı.
Gözlerimi kapadım,sensin hep düşüm.
Açtırıyor gülleri, gamzeli gülüşün.
Titretir toprağı, o ceylan yürüyüşün.
Ben seni sevdim, rüzgarın kızı.
Saçların rüzgarı, tel tel biçende!
Düşersin aklıma,yudum yudum!
Her kadehi, içende.
Fırtınalar ektim,yüreğime!
Yıldırımları, biçende
Senin için, ruhum!
Bedenimden vaz geçende.
Seni sevdim, rüzgarın kızı....
..........22 04 2010......
Kayıt Tarihi : 22.4.2010 21:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Düşersin aklıma,yudum yudum!
Her kadehi, içende.
Fırtınalar ektim,yüreğime!
Yıldırımları, biçende
Senin için, ruhum!
Bedenimden vaz geçende.
Seni sevdim, rüzgarın kızı....
sevdanın gerçek yüzüdür işte bu çoğu zaman yakar çogu zamanda yandığını farketmessin kutlarım
YAZAN YÜREĞİ KUTLUYORUM...
SEVGİYLE KAL....
TÜM YORUMLAR (2)