Karardı yine her yer
Güneş yorgunluğunu dağların ardına saklanarak gösterdi
Bir sessizlik çöktü buralara
Ne çocok sesi, ne ana sesi, ne yarin sesi
Çünkü buralar çok uzaktı onlara
Onlar dağların, ovaların, ufukların
Taaa ufukların ötesinde bir yerdeydiler
Uzandım otların üzerine
Gökyüzüne, birbirine gözkırpan yıldızlara baktım
Onların sesi gelmiyordu buralara
Hayallere daldım, kah bir düğünde, kah bir eğlencede,
kah bir kalabalıktayım
Onlarda seslerini gizlediler benden
Yalnızdım, bir tek gecenin karanlığı
Ve bazen, sessizlği bozan, rüzgarın hışırtısı
Rüzgarın hışırtısı, rüzgarın hışırtısı, rüzgarın hışırtısı,.............
Kayıt Tarihi : 22.2.2004 22:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tunay Karaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/02/22/ruzgarin-hisirtisi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!