Dağların doruklarına sürülen gölgeler,
Bir zamanın yadigârı, eski izler
Güneşin sessizliğiyle buluşur.
Rüzgârda yankılanır kayıp bir ezgi,
Toprağa yazılmış yaralı hikâyeler.
Bir ağaç kadar yalnız ve derin,
Kökleri zamanın içinden geçer,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta