Rüzgarın Gözleri Şiiri - Tunç Tilgen

Çok uzakta rüzgarın gözleri
Saklı bir parçası yaralı sanki
Böyle Kalmamalıydı oysa
Önceki masallardaki gibi

Yıldızlarda buldu rüyasını
Sabahın sona erdirdiği
Dileğini tuttu tekrar
Ayın ortadan kestiği
Bir düşün peşinde gibi

Karanlıkta buldu aşkı o gece
Yeniden ağlamak istedikçe
Tekrar bağlandı ve bir başına kaldı
Upuzun gökyüzünde

Zamandan uzaklaştı iyice
Saatlerde artık onun sessizliği
Sabahlar artık onun esareti
Ufukta, yalnız kendi gözleriyle
Bir tebessüm etmese de...