Rüzgârın getirdiği misafir

Rüzgârın getirdiği misafir…

Gözlerin bir mum gibi yanıyor, gecede…
Sözlerin ruhumu alıp götürüyor, gizlice,
Nefesin bana hayat oluyor, yaşam bedenimde,
Varlığında yaşıyorum, kendimi…

Bir dolunay karanlığında, gündüzü yaşarım gecede,
Yıldızlar el feneri, yüreğin bin bilmece…
Duyguların bir uçurtmada, özgürce süzülür,
Ten dokunuşunla, eritirsin gövdemi…

Ben sana hapis; hüküm giymiş, bir esir,
Sen bana kader, mutluluğun şifresi,
Ben seni seven, yürekli âşık,
Sen bana, yeşilin kalbinde atan gelincik…

Adım gibi yaklaşırım, sevgine emek vererek,
Uzak dağların, eteklerinden süzülerek,
Bir nehir olurum, akarım sana,
Sen bana denizlerin dalgası, rüzgârın getirdiği misafir…

Oktay ÇEKAL
06.03.2012-00.24