Rüzgarın fısıltısı Şiiri - Sinan Bayram

Rüzgarın fısıltısıyla buldum ben hayatı
Yağmur hiç yağmıyordu oysa
Şehirler yine tuzaktı bana
Ben kaçıp gitmek istesem de
Yakınlarda hiç dağ ova yoktu
Bir rüzgar vardı bana yoldaş olan
Ben elimdeki silahı bırakmak üzereydim
Yorgundum çünkü çok yorgundum hem de
Yatağına yatıp uyumak isteyen çocuk gibiydim sanki
Ama zindanlar bana alıştırmıştı beton yatakları
Dalımdan koparılmıştım vaktiyle yani
Ama şimdi umut var hayat var
Çünkü bir rüzgar esiyor delice çılgınca
Ben sanki toz dumanlardan arınıp geliyordum
Rüzgarın o eşsiz sesine kulak vermeye
Bir rüzgar esiyor bu güzel günlerde
Ufuklarda güneş var umut var
Hemen bir uçurtma yapmak istiyor çocukluğum
Işıklı yollarda koşup haykırmak istiyor gençliğim
Kalbimi rüzgarın eline vermek istiyorum
Savrulmak için her daim özgürlüğe
Esen rüzgar anlatsın benim öykümü
Arkamdan gelecek olan nesillere
Rüzgarın fısıltısıyla buldum ben hayatı
Artık dilimde bugünümde hoşça kal yok
Artık dilimde ve yarınımda merhaba var
Kaç heceye bölünürse bölünsün sevdam
Bu bir diriliştir en asil mücadeleyle
Artık elveda yok merhaba var
Ve yüreğim savruluyor özgürlüğe
Bir rüzgarın asi esintisiyle