Rüzgarın Fısıltısı Şiiri - Canan Akpınar

Bütün pencerelerde fırtına varken
Yüzüm kapıya dönük
Kilitlenir bakışlarım
Rüzgarda kaybolan kaldırımların sesi uğuldar kulağımda
Ve sokakların solan renginde tutuşan umutların ağıtı yükselir
Donarım yalnızlığımda

Bilir misin kapı eşiğinde nasıl ayrılır insan kendinden
Ve bilir misin yalnızlığın kayıp kelimelerini bulmak
Nasıl imkansızdır

Tüm düşler intihar sarısına bürünmüşken
Sonbahar aynı acı ifadeyle geçer karşına
Soğur elindeki bir bardak çayın
Tek bir yaprak inatla tutunurken dalına
Toprağın göğsünde sızan yağmurda
Sırılsıklam ıslanırım

Nasılda uzun uzun beklettin o ıssız yol kenarında
Yığınla nemli şiirler biriktirdim dudaklarımda
Denizlere sarıldım kucağımdan döküldü tuzlar
Bak işte yandı tenim

Gelmedin bahar yada gelip te uğramadın
Şimdi hangi sokak kırmızı hangisi sarı ne fark eder
Ölü kuşlarla, düşlere mezar oluyorken gökyüzü

değerli şiir dostlarına teşekkürlerimle..

Hüzünlü şiirlerle, dökülür dudaklarım
Gelmedin uğramadın, öksüz kaldı yurtlarım
Kulağımda çınlayan, feryadı umutlarım
Ağıdı yükseldikçe,donar yalnızlığımda--İbrahim Kurt

Güneşin döküldüğü hicranlı caddelerde,
Aradı gözüm seni o ilk gördüğüm yerde.
Belki gelirsin diye uzun uzun bekledim,
Bir zamanlar seni ben, ne çok sevmişim dedim.

Ufuklara daldıkça, gözlerim seni andı,
Nergis açan enginler, denizler dalgalandı.
Daha dün şu göğsümde ılık rüzgardın esen,
Hayat ile, aşk ile, örülmüş desen desen........ İbrahim Vedat çarpar