Rüzgarın Eylül Bıraktı Şiiri - Sinan Su

Rüzgarın eylül bıraktı;
.Üstümde sarı düğmeleri ilikli naftalin kokulu bir öykü.
Zaman sonbahar sayfalarına sıkışan gül kurusu.

Rüzgarın eylül bıraktı
Şimdi ismini aysız gecelerde yazıyorum.
Yalnız sokak lambalarının ışığında nefes alıyorum
Ve yalnız ben her dolunayda,
Erken düşlerinden düşen kelebeklere ağlıyorum.

Rüzgarın Eylül bıraktı.
Her yan yangın sonrası,
Dudaklarımda kül rengi bir ıslık sancıyor
Gülüşlerin şimdilerde dokunuyor.

Rüzgarın Eylül bıraktı.
Çekiliyorsun içimden
Usulca acıtarak.
Çekiliyorsun derinden
Emaresiz , delilsiz sancıyarak.

Rüzgarın Eylül bıraktı.
Güz yağmurlarını bekliyorum
Ve ben hala;
yazarken bile seni üşüyorum.

.