Rüzgarın Asi Şarkısı Şiiri - Nurbanu Kablan

rüzgarın asi şarkısıdır saçların Mahsa
savrulmayan özgürlüğün meydanlarına
ölüm geldi saçının teline karanlık ellerden
ipek dokuması tezgahlarda kanlandı
kırıldı öksüz dişi ağlayan tarağın

Tanrı'nın kafesine konulmuş ispinoz
çırpındıkça yaralanır renkli kanadı
dişi kuş uçamazsa gök yarılır sağanakla
yere düşer yüzü utancından dal eğilir
ayaklanan ağacın yaprağı dökülür

yaraların özgürlük aşkından Mahsa
yoktu tuzun kelepçesi kanadın yıllarca
işlendi cin-ayetler lanetlenmiş tarihine
uyan Furuğ ölü kuşlar uçuyor gökte
kıvılcım dökülüyor Tahran caddelerine

unutulmayan uçuş bu yanarak kanatlar
gidiyor rüzgara doğru esareti kırarak
kalem yazıyor yeniden umut kitabını
kırılmış bütün hayaller birleşiniz
bitmez yoksa zulüm parçalanır ömrünüz

ben, komşu ülkeden uzun saçlı bir kadın
olamadım yanında Mahsa, öremedim omzuna düşeni
saçlarımı yoldum, haroşa ördüm isyan modeli
eyy erk zalimler gidin kendi cehenneminize
fakat rahat bırakın bizi, girmeyin bahçemize

Kasım 2022
Nurbanu KABLAN